Έγινε κατάσκοπος εντελώς τυχαία. Σπούδαζε στο εξωτερικό και εργαζόταν για την Υπηρεσία Ασθενοφόρων στη Γαλλία όταν «χτύπησαν» οι Γερμανοί. Παρά την απομάκρυνση από την Υπηρεσία λόγω της αναπηρίας της, η Χολ μπόρεσε να ενταχθεί στο Βρετανικό Στέλεχος Ειδικών Επιχειρήσεων και αργότερα στο Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ .
Γεννημένη στο Μέριλαντ του 1906, η Βιρτζίνια Χολ ήταν η μικρότερη κόρη ενός πλούσιου μεγιστάνα της ναυτιλίας. Ίσως το σκηνικό των διεθνών ταξιδιών σε συνδυασμό με το προνόμιο του πλούτου της να τη διαπότισε με μια έντονη αίσθηση περιπέτειας. Με τα χρόνια παρακολούθησε όλα τα καλύτερα σχολεία και κολέγια και έβαλε το βλέμμα της σε μια καριέρα στην Υπηρεσία Εξωτερικών. Ωστόσο, το 1932 η Βιρτζίνια κυνηγούσε στην Τουρκία και αυτοπυροβολήθηκε κατά λάθος στο πόδι. Ο τραυματισμός ήταν τόσο εκτεταμένος που οι χειρουργοί δεν μπόρεσαν να σώσουν το κατεστραμμένο μέλος και τελικά αναγκάστηκαν να την ακρωτηριάσουν από το γόνατο, σε ηλικία μόλις είκοσι έξι ετών.
Τα επόμενα χρόνια, η Χολ συνέχισε τα ταξίδια της στην Ευρώπη, μελετώντας και αναζητώντας έναν νέο επαγγελματικό προσανατολισμό. Τελικά εγκαταστάθηκε στη Γαλλία όπου εργάστηκε ως υπάλληλος γραφείου. Όταν η ναζιστική Γερμανία εισέβαλε το 1940, η Χολ παγιδεύτηκε σε εχθρικό έδαφος. Κατάλαβε αμέσως ότι δεν μπορεί να βοηθήσει καθόλου την κατάσταση και έφυγε κρυφά από τη Γαλλία. Μόλις πήγε στη Βρετανία, προσφέρθηκε εθελοντικά στο νεοσύστατο Special Operations Executive (SOE), μια οργάνωση που ξεκίνησε από τον Winston Churchill για να κάνει πόλεμο με τρόπους διαφορετικούς από την άμεση στρατιωτική εμπλοκή. Συχνά αποκαλούμενοι ως «Baker Street Irregulars», αυτοί οι πράκτορες χρεώθηκαν να «φωτίσουν την Ευρώπη» με εργαλεία όπως η προπαγάνδα, η οικονομία και η κατασκοπία. Εκεί η Βιρτζίνια εκπαιδεύτηκε στις τέχνες των όπλων, της στρατηγικής και των μυστικών επιχειρήσεων. Το 1941 επέστρεψε στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Γαλλία με το πρόσχημα μιας δημοσιογράφου ειδήσεων από τις ΗΠΑ. Η Χολ ήταν πρωτοπόρος πράκτορας της SOE, φτάνοντας στο Vichy της Γαλλίας στις 23 Αυγούστου 1941, η πρώτη γυναίκα πράκτορας που εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Δημιούργησε το δίκτυο Heckler στη Λυών . Τους επόμενους 15 μήνες, «έγινε ειδικός στις επιχειρήσεις υποστήριξης – οργανώνοντας κινήματα αντίστασης, προμήθευε πρακτορεία με χρήματα, όπλα και προμήθειες, βοηθούσε τους αεροπόρους να διαφύγουν, προσφέροντας ασφαλή σπίτια και ιατρική βοήθεια σε τραυματισμένους πράκτορες και πιλότους».Έφυγε από τη Γαλλία τον Νοέμβριο του 1942 για να αποφύγει τη σύλληψη από τους Γερμανούς.
Εκεί που οι περισσότεροι πράκτορες βρίσκονταν στο «πεδίο» κατά μέσο όρο τρεις μήνες, η πρώτη αποστολή της Χολ την κράτησε στη Γαλλία για δεκαπέντε μήνες. Οι Σύμμαχοι έκαναν τακτικά ρίψεις προμηθειών με αλεξίπτωτο—παρέχοντας στη Χολ κρυφά σήματα για το πού—και ήταν καθήκον της να βοηθήσει τους Γάλλους να τα ανασύρουν. Οι Γάλλοι αντιστασιακοί, όντας στο μεγαλύτερο ποσοστό τους ανεκπαίδευτοι, στράφηκαν στη Hall για να συντονίσει τις επιθέσεις τους. Για να αποφύγει τη σύλληψη, άλλαξε πολλές ταυτότητες και κωδικές ονομασίες, δουλεύοντας σε μπαρ και εστιατόρια. Σε μια περίπτωση, χρησιμοποίησε ένα άσυλο ως βάση επιχειρήσεων.
Το 1942 οι Γερμανοί κινήθηκαν επιθετικά για να καταλάβουν ολόκληρη τη Γαλλία και η Βιρτζίνια αναγκάστηκε να φύγει μέσω των Πυρηναίων στην Ισπανία. Το προσθετικό της πόδι, που είχε το παρατσούκλι «Cuthbert», άρχισε να της προκαλεί πόνο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Ανέφερε στους ανωτέρους της μέσω ραδιοφώνου ότι ο Κάθμπερτ ήταν προβληματικός. Είτε οι παραλήπτες δεν κατάλαβαν το μήνυμα, είτε σε μια σπάνια επίδειξη μακάβριου χιούμορ, η απάντηση ήταν: «Αν ο Κάθμπερτ ενοχλεί, εξαλείψτε τον».
Μόλις επέστρεψε στο Λονδίνο, η Χολ εντάχθηκε στο αμερικανικό γραφείο πληροφοριών, το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών. Η κατασκοπευτική οργάνωση των ΗΠΑ είδε αμέσως τις ικανότητες και τη φήμη της Χολ, έτσι παρά την εκστρατεία της Γκεστάπο για τη σύλληψή της, η Βιρτζίνια στάλθηκε πίσω στη Γαλλία το 1944. Επέστρεψε στη Γαλλία ως χειριστής ασύρματης επικοινωνίας για το OSS τον Μάρτιο του 1944 ως μέλος του δικτύου Saint. Δουλεύοντας σε εδάφη που εξακολουθούσε να καταλαμβάνονται από τον γερμανικό στρατό και κυρίως χωρίς τη βοήθεια άλλων πρακτόρων του OSS, παρείχε όπλα, εκπαίδευση και καθοδήγηση σε γαλλικές ομάδες αντίστασης, που ονομάζονταν Μακιζάρδες , ειδικά στο Haute-Loire όπου οι Μακί εκκαθάρισαν το τμήμα από Γερμανούς στρατιώτες πριν. μέχρι την άφιξη του αμερικανικού στρατού τον Σεπτέμβριο του 1944.
Οι Γερμανοί της έδωσαν το παρατσούκλι Άρτεμις και η Γκεστάπο φέρεται να τη θεωρούσε «την πιο επικίνδυνη από όλες τις συμμαχικές κατασκόπους». Ήταν επίσης γνωστή ως "The Limping Lady" από τους Γερμανούς και ως "Marie of Lyon" από πολλούς από τους πράκτορες των SOE που βοηθούσε. Με το πρόσχημα μιας ηλικιωμένης αγρότισσας, η Βιρτζίνια συνεργάστηκε με μέλη της Γαλλικής αντίστασης που ανατίναζαν γέφυρες, σαμποτάρανε Γερμανικά τρένα και με ανταρτοπόλεμο δημιουργούσαν ένας χάος για τους Ναζί.
Ανατέθηκε από τη CIA για τη δική της εσωτερική γκαλερί, αυτός είναι ένας πίνακας του Τζέφρι Μπας που απεικονίζει τη δουλειά του Χολ στο γαλλικό υπόγειο, χρησιμοποιώντας ένα ραδιόφωνο με ηλεκτρικό ρεύμα.
Μετά την απόβαση στη Νορμανδία, Η Χολ ήταν η πρώτη που έστειλε μήνυμα με ασύρματο στη Συμμαχική Διοίκηση ότι το γερμανικό Γενικό Επιτελείο μετέφερε το αρχηγείο του από τη Λυών στο Le Puy, γεγονός που οδήγησε σε ένα σημείο καμπής για τις μάχες στη Γαλλία.
Μετά το τέλος του πολέμου υπήρχε ένα έγγραφο που περίμενε σε ένα χρηματοκιβώτιο στο Λονδίνο που έκανε τη Βιρτζίνια Χολ μέλος του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, αλλά δεν το έλαβε ποτέ λόγω των προσπαθειών να κρατήσει μυστική την ταυτότητά της. Της απονεμήθηκε ο Σταυρός Διακεκριμένων Υπηρεσιών των ΗΠΑ από τον στρατηγό Γουίλιαμ Τζόζεφ Ντόνοβαν—το μόνο που απονεμήθηκε σε γυναίκα στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο μοναδικός καλεσμένος που είδε την τελετή ήταν η μητέρα της Βιρτζίνια.
Αφού παντρεύτηκε έναν συνάδελφο πράκτορα του OSS το 1950, η Βιρτζίνια εργάστηκε για τη CIA μέχρι να συνταξιοδοτηθεί. Έζησε σε ένα αγρόκτημα στο Μέριλαντ μέχρι που πέθανε το 1982. Η ανιψιά της Χολ, επίσης από τη Βαλτιμόρη, είπε για τη θεία της: «Ποτέ δεν ήθελε καμία αναγνώριση. Νομίζω ότι πίστευε ότι έκανε απλώς τη δουλειά της. Ακόμη και όταν αποσύρθηκε, μιλούσε για βιβλία και ζώα, αλλά όχι για τα απίστευτα πράγματα που είχε κάνει.
Με την αγάπη που ξέρετε! Ian
Πληροφορίες για το άρθρο βρήκα :
- εδώ :damninteresting.com
- εδώ : en.wikipedia.org
- εδώ : wednesdayswomen.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου