Στην πρώτη συνέντευξη για το RockWaze, μιλήσαμε με τον Χρήστο Δούμα, τραγουδιστή και κιθαρίστα των Zero Chance of Rain.
- Τι είδος μουσικής παίζετε;
Punk rock
- Πώς προέκυψε η ιδέα για το όνομα του συγκροτήματος;
Όταν ψάχναμε για όνομα πραγματικά είχαμε απηυδήσει. Δεν μπορούσαμε να βρούμε τίποτα που να μας αρέσει πραγματικά. Κάποια στιγμή κοίταγε ο Τασος (που τότε ετάιζε μπάσο στη μπάντα) τι καιρό θα κάνει την επόμενη μέρα και με πήρε τηλέφωνο. Μου είπε τέλος! Zero chance of rain! Έτσι θα λεγόμαστε! Είχαμε κουραστεί τόσο πολύ που δεν είχε κανείς κουράγιο να διαφωνήσει.
- Γιατί να σας ακούσει κάποιος;
Γιατί του αρέσει η μουσική και οι στίχοι μας! Μουσικά θέλουμε να έχουμε και να αναπτύσσουμε το δικό μας προσωπικό ήχο που ναι μεν στο πυρήνα του είναι punk rock αλλά προσπαθούμε να τον "μπασταρδεύουμε" λιγάκι. Στους στίχους να πω με την ευκαιρία ότι δίνουμε ιδιαίτερη βαρύτητα μιας και θεωρούμε ότι προφανώς καθορίζουν τη θέση και τη στάση του συγκροτήματος σε μια σειρά θεμάτων.
- Πείτε μας μερικά σημαντικά στάδια της καριέρας σας.
Απο το '10 που ας πούμε αρχίσαμε να υπάρχουμε έως το 2016 περίπου, ήμασταν περισσότερο μια παρέα που τζάμαρε παρά ένα συγκρότημα που κυνήγαγε τη τύχη του. Είχαμε περισσότερο το νου μας στο τι συνέβαινε στο τόπο σε πολιτικό - οικονομικό επίπεδο και πως μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα στο δρόμο παρά στο να κάνουμε κάποιο live πχ.
Απ' το 2016 και μετά μπήκαμε σε πιο δημιουργικά μονοπάτια όσον αφορά στη μουσική. Γίναμε μπάντα με λίγα λόγια. Η σημαντικότερη στιγμή της μπάντας είναι σίγουρα η έκδοση του πρώτου μας άλμπουμ σε βινύλιο το 2019. Δυστυχώς όμως πολύ σύντομα έγιναν τα lockdown οπότε δεν τον ευχαριστηθήκαμε και δεν τον προωθήσαμε όσο θέλαμε μιας και ακυρώσαμε όλα τα προγραμματισμένα lives που είχαμε ανά την Ελλάδα.
Το τελευταίο σημαντικό στάδιο της μπάντας είναι η περίοδος που διανύουμε τώρα. Έχουμε πλέον νέο Ντραμερ, τον Νικόλα, που μας έχει σπρώξει πολύ μπροστά τόσο με τη ποιότητα του παιχτικά όσο και με τη προσωπικότητα και τη μουσική αντίληψη που έχει. Επίσης έχουμε επιτέλους, μετά απο χρόνια αναζήτησης, ξανά δυο κιθάρες στη μπάντα, με τον ερχομό του Γιωργου, που έδωσε νέα πνοή και ορμή στη μπάντα!
Ο καρπός της επανεκκίνησης της μπάντας μετά τα lockdown είναι το My Joy, το καινούργιο μας κομμάτι και πρώτο μας επίσημο video, που το οπτικοποιήσαμε και το βγάλαμε στη φόρα πρόσφατα.
- Τα δικά σας κομμάτια συνήθως με τι έχουν σχέση;
Μας αρέσει σαν μπάντα να παίρνουμε θέση για διάφορα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Το θεωρούμε αυτονόητο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είμαστε μονοθεματική μπάντα. Γράφουμε και για πιο προσωπικά θέματα. Με λίγα λόγια γράφουμε για ότι μας απασχολεί και μας ενοχλεί...
- Αν υπήρχε η δυνατότητα να επιλέξετε ποιο θεωρείτε ότι είναι το καλύτερο τραγούδι σας μέχρι στιγμής;
Ανά περιόδους είναι διαφορετικό για να πω την αλήθεια. Το blood n fire, το out of reach, το red bus. Τώρα χαιρόμαστε πολύ να ακούμε το My Joy! Αυτό που μας αρέσει ιδιαίτερα είναι ότι αν ρωτήσουμε 10 ανθρώπους θα πει ο καθένας διαφορετικό κομμάτι, κάτι που δείχνει ότι μάλλον έχουμε "βάθος" και δεν λοκάρουν όλοι σε ένα χιτάκι.
- Πείτε μας για κάτι παράξενο που είχε γίνει σε συναυλία σας…
Συνήθως τα παράξενα είναι και δυσάρεστα σε τέτοιες περιπτώσεις και ευτυχώς δεν θυμάμαι κάτι πολύ ιδιαίτερο. Ένα ωραίο που θυμάμαι είναι να έχω βρεθεί κάποια στιγμή σε άσχετη παρέα και να μου λέει τύπος ότι γνωρίστηκε με το κορίτσι του σε live μας! Μου άρεσε πολύ αυτό!
- Ποια είναι τα συγκροτήματα που θαυμάζετε;
Wipers, fugazi, sepultura (τους αυθεντικούς). Απο καινούργια σίγουρα οι turnstile. Άμα συνεχίσω δεν θα τελειώσω ποτέ ...
- Τα μελλοντικά σας σχέδια;
Καλώς εχόντων των πραγμάτων συνεχίζουμε τα lives και προετοιμάζουμε τον νέο μας δίσκο. Όρεξη να έχουμε και θα βαρεθείτε να ακούτε νέα μας...
Χρήστο σε ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη και την επικοινωνία μας, απο πλευράς μου, σας εύχομαι να έχετε πάντα όρεξη να συνεχίζετε και εμείς σίγουρα, δεν πρόκειται να βαρεθούμε να σας ακούμε ....
Με την αγάπη που ξέρετε! Ian
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου